Ben değildim seçen, yaşam götürdü beni oraya.
Ağırlaştırılmış vize uygulamaları yüzünden yabancı ülkeleri boykot etmem nedeniyle
11 yıldır kapı dışarı çıkmamıştım. Sonra öğrendim ki; Gürcistan’a sadece kimlik
ile giriliyormuş. Kim tutar beni. Anne tarafım Batum göçmeni olduğu için
aklımdan ilk geçen Batumi iken, Pegasus Havayollarının sadece Tiflis’e
(Tbilisi) seferi olması, rotayı bu güzel küçük şehre çevirmeme neden oldu.
Yalnız değildim, son yıllarda gezilerime ortak olan ve benim de gezilerine
ortak olduğum çocukluk arkadaşımla karar verdik gitmeye, hemen aldık biletleri
en indirimlisinden.
Biz kendimizi kesinleştirince duyan geldi, duyurduğumuz
katıldı, derken 9 kişi olduk. İlk ve ortaokul kısacası Yarımca arkadaşlarımız
ve aramıza sızanlarla ekip büyüdü. Tabii kalabalık, bu gezinin kapsamını
hafifçe değiştirdi, özellikle konaklama sorununu radikal bir kararla çözdük ve
bir hostelin
Gezi tarihi yaklaştıkça program iyice belirginleşti,
hostelin yeri şehrin en merkezi noktası olan Metekhi Bölgesinde olunca her yere yürüyebileceğimize karar verdik.
Yürüyerek ne kadar dolaşabilirsek dolaşacak, yürüyemediğimiz yerleri ise bir
dahaki sefere bırakacaktık. Bu arada Kale
(NATAKALİ) ve Mother Georgia’nın
olduğu tepeye çıkışı teleferikle, yine bütün şehri kuşbakışı gözlemleyeceğimiz Mtatsminda Park bölgesine ulaşımı ise
finükülerle yapmanın dışında kullandığımız tek vasıta bacaklarımızdı.
Sabaha karşı otelimize gelip kısa bir uyku molası ile
başladık ilk günümüze. Tabii önce kahvaltı. Leziz gürcü peynirleri, mısırunlu
peynirli bir çeşit yağlı ekmek, reçel, bal, zeytinden oluşan güzel bir
kahvaltıdan sonra ver elini sokaklar.
